Verjaardag
Door: Pauline
Blijf op de hoogte en volg Pauline
30 Juli 2016 | Slovenië, Bled
Beste mensen,
Al kort nadat we aangekomen waren in Slovenië was het tijd om mijn verjaardag te vieren. Toen ik 's ochtends wakker werd, werd ik begroet door lampjes, vlaggetjes en een versierde stoel. Zo weet tenminste de hele camping dat er iemand jarig is, dan is het alleen nog gokken wie.
Allereerst moesten we eten gaan kopen, en hebben we dus een korte trip naar de supermarkt gemaakt. Maar het belangrijkste om te kopen was natuurlijk de taart. Helaas geen Limburgse vlaai, maar wel een lekkere bosbessentaart. In de middag hebben we deze heerlijk opgepeuzeld om mijn verjaardag te vieren. Hierbij konden cadeautjes natuurlijk niet ontbreken. In de avond zijn we naar het zelfde restaurant gegaan als waar we vorig jaar mijn verjaard hebben gevierd. We kregen nog steeds net zulke grote porties soep, die in een gigantische kelk geserveerd wordt. Het toetje kwam ook dit jaar weer met een verrassing. Ik werd toegezongen door de serveerster terwijl er vrolijke kaarsjes brandden in mijn pannenkoeken met ijs. Super leuk en erg lekker.
De volgende dag, zaterdag, zijn papa, mama en ik naar Bled gegaan voor mijn verjaardag. Ik vond het namelijk heel erg jammer dat het zulk slecht weer was toen ik er een jaar geleden was, dus wilde ik nu deze tweede kans grijpen. De rest van de familie wilde niet mee, dus zijn we met zijn drieën op weg gegaan. We zijn eerst met een omweg naar Bled gereden, het plan was een bergpas naar Oostenrijk te nemen, ten noorden van Logarska Dolina om daarna via een volgende pas een stuk Westelijker weer Slovenië binnen te gaan. Het jaar ervoor wilde papa deze weg al graag rijden, maar toen waren ze verkeerd gereden, dus dit jaar wilde hij revanche. De weg was behoorlijk stijl en bochtig, een echte uitdaging om te rijden, maar het was het zeker waard want de uitzichten waren prachtig. We zijn enkele keren gestopt om de omgeving van de Alpen te bewonderen. Helaas was de route niet helemaal zoals gepland, en besloten we het laatste stuk maar via de snelweg te gaan, alleen er stond politie bij de eerste oprit ... en bij de tweede oprit ... en bij de derde. Toen zijn we toch maar gaan vragen wat er aan de hand was, het bleek dat Putin in het land was voor een herdenking en dat de snelweg van Oost naar West bijna de hele dag afgesloten zou zijn. Ik weet niet hoe wij het voor elkaar krijgen altijd zulke belangrijke personen tegen te komen, maar het zat ons die dag niet echt mee. Uiteindelijk zijn we na een autorit van meer dag 3 uur toch aangekomen in Bled.
Het eerste wat op het programma stond in Bled was lunch, geen typische Sloveense maar gewoon kebab, want dat kennen ze overal. Het meest opvallende aan het tentje was dat er kerstmuziek gedraaid werd terwijl het midden in de zomer was. Na de vreemde, maar smakelijke lunch zijn we naar het meer Bled gewandeld, dat in/bij het stadje Bled ligt. Hier hebben we lekker langs de rand van het water gelopen, en genoten van het lekkere weer. We hebben de marktkraampjes bekeken en een ijsje gegeten in het park. We zijn helaas niet naar het eilandje in het midden geweest waar een kerkje op staat, omdat er verder niets te zien is. Wel zijn we vervolgens met de auto naar Bledski Grad gereden, het kasteel van Bled. Dit staat aan de rand van het meer op een klif. Vanuit de parkeerplaats heb je al een prachtig uitzicht over de omgeving. In het kasteel hebben we een audio-rondleiding gedaan via de telefoon, helemaal in het Nederlands. Erg goed geregeld daar. Op het onderste terras had je een nog beter uitzicht van Bled en de omgeving. Vervolgens was het nog mooier op het volgende terras. En daarna kwam nog een derde terras, dat toch echt het mooiste uitzicht had, en tevens het hoogste gelegen was. Verder waren er nog wat tentoonstellingen in het kasteel en andere dingen om te bezichtigingen, maar het mooiste en meeste spectaculaire was toch zeker het uitzicht. Hier hebben we dan ook uitgebreid van genoten.
Op de terug weg naar de camping zat het nog steeds niet mee. Het oorspronkelijk plan was om gewoon recht toe recht aan via de snelweg terug te rijden naar de camping. Vol hoop gingen we weer op weg, en we waren heel erg blij toen bleek dat we zelfs de snelweg weer op konden. Helaas was deze blijdschap van (heel) korte duur, want de eerstvolgende afslag werden we toch weer van de weg gejaagd door de politie, Putin was het land nog niet uit. Dus zijn we maar weer de B-weg langs de autoweg gaan volgen, in de hoop dat we er ergens toch weer op mochten. Dit bleek niet het geval, en we zijn maar gewoon zo van Oost naar West gereden. Het scheelt natuurlijk ook dat de auto airco heeft, en het op zo'n warme dag helemaal niet erge straf is om in de auto te zitten. Daarbij komt dat vanaf de B-wegen ook een stuk meer te zien is dan vanaf de autoweg. Al met al was het een lange maar leuke dag. Ik vond het de lange reis alsnog meer dan waard om nu eindelijk te kunnen zeggen dat ik Bled gezien heb.
Gr's Pauline
Al kort nadat we aangekomen waren in Slovenië was het tijd om mijn verjaardag te vieren. Toen ik 's ochtends wakker werd, werd ik begroet door lampjes, vlaggetjes en een versierde stoel. Zo weet tenminste de hele camping dat er iemand jarig is, dan is het alleen nog gokken wie.
Allereerst moesten we eten gaan kopen, en hebben we dus een korte trip naar de supermarkt gemaakt. Maar het belangrijkste om te kopen was natuurlijk de taart. Helaas geen Limburgse vlaai, maar wel een lekkere bosbessentaart. In de middag hebben we deze heerlijk opgepeuzeld om mijn verjaardag te vieren. Hierbij konden cadeautjes natuurlijk niet ontbreken. In de avond zijn we naar het zelfde restaurant gegaan als waar we vorig jaar mijn verjaard hebben gevierd. We kregen nog steeds net zulke grote porties soep, die in een gigantische kelk geserveerd wordt. Het toetje kwam ook dit jaar weer met een verrassing. Ik werd toegezongen door de serveerster terwijl er vrolijke kaarsjes brandden in mijn pannenkoeken met ijs. Super leuk en erg lekker.
De volgende dag, zaterdag, zijn papa, mama en ik naar Bled gegaan voor mijn verjaardag. Ik vond het namelijk heel erg jammer dat het zulk slecht weer was toen ik er een jaar geleden was, dus wilde ik nu deze tweede kans grijpen. De rest van de familie wilde niet mee, dus zijn we met zijn drieën op weg gegaan. We zijn eerst met een omweg naar Bled gereden, het plan was een bergpas naar Oostenrijk te nemen, ten noorden van Logarska Dolina om daarna via een volgende pas een stuk Westelijker weer Slovenië binnen te gaan. Het jaar ervoor wilde papa deze weg al graag rijden, maar toen waren ze verkeerd gereden, dus dit jaar wilde hij revanche. De weg was behoorlijk stijl en bochtig, een echte uitdaging om te rijden, maar het was het zeker waard want de uitzichten waren prachtig. We zijn enkele keren gestopt om de omgeving van de Alpen te bewonderen. Helaas was de route niet helemaal zoals gepland, en besloten we het laatste stuk maar via de snelweg te gaan, alleen er stond politie bij de eerste oprit ... en bij de tweede oprit ... en bij de derde. Toen zijn we toch maar gaan vragen wat er aan de hand was, het bleek dat Putin in het land was voor een herdenking en dat de snelweg van Oost naar West bijna de hele dag afgesloten zou zijn. Ik weet niet hoe wij het voor elkaar krijgen altijd zulke belangrijke personen tegen te komen, maar het zat ons die dag niet echt mee. Uiteindelijk zijn we na een autorit van meer dag 3 uur toch aangekomen in Bled.
Het eerste wat op het programma stond in Bled was lunch, geen typische Sloveense maar gewoon kebab, want dat kennen ze overal. Het meest opvallende aan het tentje was dat er kerstmuziek gedraaid werd terwijl het midden in de zomer was. Na de vreemde, maar smakelijke lunch zijn we naar het meer Bled gewandeld, dat in/bij het stadje Bled ligt. Hier hebben we lekker langs de rand van het water gelopen, en genoten van het lekkere weer. We hebben de marktkraampjes bekeken en een ijsje gegeten in het park. We zijn helaas niet naar het eilandje in het midden geweest waar een kerkje op staat, omdat er verder niets te zien is. Wel zijn we vervolgens met de auto naar Bledski Grad gereden, het kasteel van Bled. Dit staat aan de rand van het meer op een klif. Vanuit de parkeerplaats heb je al een prachtig uitzicht over de omgeving. In het kasteel hebben we een audio-rondleiding gedaan via de telefoon, helemaal in het Nederlands. Erg goed geregeld daar. Op het onderste terras had je een nog beter uitzicht van Bled en de omgeving. Vervolgens was het nog mooier op het volgende terras. En daarna kwam nog een derde terras, dat toch echt het mooiste uitzicht had, en tevens het hoogste gelegen was. Verder waren er nog wat tentoonstellingen in het kasteel en andere dingen om te bezichtigingen, maar het mooiste en meeste spectaculaire was toch zeker het uitzicht. Hier hebben we dan ook uitgebreid van genoten.
Op de terug weg naar de camping zat het nog steeds niet mee. Het oorspronkelijk plan was om gewoon recht toe recht aan via de snelweg terug te rijden naar de camping. Vol hoop gingen we weer op weg, en we waren heel erg blij toen bleek dat we zelfs de snelweg weer op konden. Helaas was deze blijdschap van (heel) korte duur, want de eerstvolgende afslag werden we toch weer van de weg gejaagd door de politie, Putin was het land nog niet uit. Dus zijn we maar weer de B-weg langs de autoweg gaan volgen, in de hoop dat we er ergens toch weer op mochten. Dit bleek niet het geval, en we zijn maar gewoon zo van Oost naar West gereden. Het scheelt natuurlijk ook dat de auto airco heeft, en het op zo'n warme dag helemaal niet erge straf is om in de auto te zitten. Daarbij komt dat vanaf de B-wegen ook een stuk meer te zien is dan vanaf de autoweg. Al met al was het een lange maar leuke dag. Ik vond het de lange reis alsnog meer dan waard om nu eindelijk te kunnen zeggen dat ik Bled gezien heb.
Gr's Pauline
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
