Nog meer sightseeing
Door: Pauline
Blijf op de hoogte en volg Pauline
16 November 2016 | Frankrijk, Parijs
Lieve lezers,
... Zoals gezegd zijn we ook op onze tweede volle dag in Parijs weer vroeg opgestaan en zijn we lekker van het uitgebreide ontbijt gaan genieten. Dit keer wisten we natuurlijk al wat het lekkerste was, en daar hebben we dan ook gebruik van gemaakt. Mijn favorieten waren de pain-au-chocolat en het brood met de vruchten erin, dat helemaal lekker was met de zoute boter. We hebben weer een klein voorraadje ingeslagen om de dag mee door te komen, want we konden niet meer leven zonder die lekker chocoladebroodjes. We zijn 's ochtends weer met de metro vertrokken richting het centrum van Parijs. Deze dag bleven we echten wat langer zitten, om meer richting het Noorden uit te stappen. Want waar we de vorige dag eigenlijk van Oost naar West en weer terug zijn gelopen, was vandaag het plan om van Noord naar Zuid te lopen.
Onze eerste stop van de dag was de Basilique du Sacré-Cœur. Deze basiliek ligt op de heuvel Montmarte, en dat was goed te merken. Toen we uit het metrostation kwamen was er direct een mooi uitzicht omhoog, door een smal toeristisch straatje, recht naar de Sacré-Coeur. Zo zijn we dus aan onze klim naar boven begonnen. Na al het lopen van de dag tevoren, waren die steile straatjes en die trappen niet zo leuk, maar wel met een goed doel. We zijn een paar keer gestopt om terug te kijken over de stad, maar stiekem natuurlijk ook om te rusten. Eenmaal boven was het uitzicht over de stad echt prachtig. Het was jammer dat het zo bewolkt en mistig was waardoor je niet ver kon kijken, maar als nog was het uitzicht adembenemend. Vervolgens hebben we onze aandacht verlegd naar de basiliek zelf, waar net een koor van nonnen naar binnen ging, gevolgd door een hele stoet mensen. Na enige tijd kwamen we er achter dat we ook de mis konden bijwonen, we zijn dus ook maar even naar binnen geweest om te kijken en een stuk van de gezongen mis te horen. We zijn echter niet lang gebleven, maar indrukwekkend was het wel. Al vond ik het zelf wel jammer dat er zo veel mensen waren, het gaf mij de indruk dat de mensen die er echt waren om te bidden hier niet helemaal de kans voor kregen. We zijn dus ook maar weer naar buiten gegaan, dat waren in ieder geval twee toeristen minder.
Na de Sacré Coeur was het volgende punt van bestemming de Moulin Rouge. Maar op weg hier naar toe zijn we nog een aantal andere bezienswaardigheden tegen gekomen. Als eerste kwamen we toevallig de Place des Abbesses tegen, dit pleintje naast het klooster was verder niet zo bijzonder, al leken er wel heel veel toeristen te zijn. Later kwamen we erachter dat dit mede kwam door de ingang metrostation, hier stond namelijk nog 1 van de enige twee overgebleven glazen ingangen. Tevens lag aan dit pleintje de abdij toen waar als kunstwerk in verschillende talen "Ik hou van jou" op de muur staat. Volgens internet staat er 311 keer "Je t'aime" op de muur, in 250 verschillende talen. Dit hebben we toch maar niet nageteld, en we hebben zelfs helemaal geen Nederlands gevonden. Al hebben we waarschijnlijk gewoon slecht gezocht, want er werd mij verzekerd dat het er toch echt ergens op stond. Na deze zoektocht vol liefde werd het tijd voor een kopje thee om op te warmen. In een Frans cafeetje werden we verwelkomd met Franse hartelijkheid, de ober gooide met alles was los en vast zat. Ik denk dat hij nog nooit gehoord had van klantvriendelijkheid, al maakte de rest van het personeel het wel een beetje goed.
Maar dat kopje thee was toch een probleem is Frankrijk. Het is geen land van thee-drinkers en dat is te merken. Hier in Nederland zijn we toch wel enigszins verwend en kunnen we over lekkere thee krijgen, in vele smaken. Onze eerste ervaring met thee in Frankrijk was al direct in de Thalys. Hier waren de theezakjes bijna op, er waren er nog drie; 2 keer earl grey en 1 keer munt. Niet echt een goed begin dus. Maar zo is eigenlijk het hele weekend verlopen, ze lijken er alleen zwarte thee zoals earl grey en English breakfast te kennen en munt thee (uit een zakje). In het zaakje waar we op zondagochtend een kopje gingen drinken was het dus al niet veel beter. Maar het warmde ons wel op, en dat was het doel.
Maar mijn klaagzang over thee in Frankrijk terzijde, na even gerust te hebben zijn we weer verder gelopen, als maar verder de heuvel af, kriskras door de straatjes van Montmartre. Een stuk verder naar beneden kwamen we ook de Le Chat Noir tegen. Ik had aanvankelijk geen idee wat het eigenlijk was, maar zag het de eerste dag wel veel op souvenirtjes terug komen. Internet vertelde me dat dit een oud theatercafé en cabaret was, waar vroeger bekende mensen kwamen (maar geen mensen waar ik ooit van gehoord had). Het was dan ook puur toeval dat we er langs liepen, maar toch weer iets om af te strepen van de lange lijst van bezienswaardigheden in Parijs. Vanuit daar was het nog een klein stukje naar de Moulin Rouge, maar wel door de rosse buurt. Niet zo vreemd natuurlijk als men nadenkt over wat de Moulin Rouge is, maar als nog een vreemde gewaarwording. Na een halve dag lopen kwamen we dan eindelijk toch aan bij de Moulin Rouge, vooral bekend vanwege zijn cancan shows. Eenmaal aangekomen waren we toch echt te moe om verder te lopen, maar gelukkig stond de oplossing recht voor onze neus; een klein treintje waarmee je een tocht door Montmartre kon maken. Dit klonk heel aanlokkelijk, dus zijn we lekker de hele buurt nogmaals gaan bezichtigen, maar ditmaal zittend en met extra informatie over de speakers. Het treintje nam ons mee langs de meest gedenkwaarde plaatsen van de wijk met als letterlijk hoogte punt de Sacré Coeur. Deze mochten we dus voor de tweede keer van de dag aanschouwen, wat echter nieuw was, was dat we ook de achterkant en omgeving hebben gezien. En verder ook nog de schildersbuurt, waar vele portrettekenaars te vinden zijn. Na een zeer plezierig tochtje kwamen we na een uurtje weer aan bij de Moulin Rouge.
De volgende plaats waar we graag naar toe wilde was het opera gebouw. Dit betekende dat we nog verder de heuvel af moesten dalen, steeds verder richting het echte centrum van Parijs. De straten hier waren iets minden toeristisch om te lopen, en misschien ook minden mooi, maar droegen toch zeker bij aan de sfeer van Parijs. Overal oude gebouwen, niet altijd even goed onderhouden, maar wel tekenend voor de stad. Bijna naast het operagebouw lag Galerie Lafayette, waar we eerst langskwamen. Ondanks dat ik dit (ook al) niet kende, was het snel duidelijk dat het een groot warenhuis was zoals Harrods in Londen. Vandaar dat we dus naar binnen zijn gegaan om de luxe te aanschouwen. Eenmaal binnen bleek dat het hier ook als Kerst was, en er een grote kerstboom aanwezig was, de Kerstman zelf en een kerstafdeling. De kerstboom stond midden onder een grote koepel, die zeker het bekijken waard was. De rest viel stiekem toch een beetje tegen, maar dat zou ook kunnen komen door mijn constante vergelijking met de Harrods kerstsfeer. Eenmaal uit Lafayette waren we gedesoriënteerd, want met zoveel in- en uitgangen is het moeilijk te vinden je nu ook al weer precies vandaan kwam. Op zoek naar waar we waren en welke richting de opera was, bleek dat we pal naast de achterkant van het gebouw stonden, al hadden we dat eerst niet helemaal door. We waren net aan het denken dat het gebouw toch wel heel erg tegen viel, maar toen we door liepen werd het gebouw steeds beter, en de voorkant was zeker mooi te noemen. Hier hebben we dan ook even naar staan kijken, en luisteren want er stond een bandje bij. Vervolgens zijn we een lekker Frans gebakje gaan eten bij de bakken, want het lokale eten moet toch geproefd worden.
Als laatste bezienswaardigheid van de dag wilde ik nog graag het Centre Georges Pompidou zien, een centrum voor moderne kunst. Onderweg kwamen we natuurlijk nog meer dingen tegen die we leuk vonden, zoals allereerst de Marché Montorgueil, een gezellige winkelstraat met kleine winkels en vele restaurantjes. Deze zijn we helemaal door gelopen totdat we uiteindelijk bij de Église Saint-Eustache. Niet echt heel bijzonder, maar de tuin (die dicht was voor renovatie) schijnt heel mooi te zijn. Vervolgens kwamen we bij Les Halles, een winkelcentrum, dat ik verder niet bijzonder vond, maar wel één van de winkels erin. Er lag namelijk een lego-winkel, waar allerlei schaalmodellen stonden van bekende gebouwen in Parijs en daarbuiten. Erg leuk om te zien, en ook knap hoe ze zoiets kunnen maken. Ik voelde me wel redelijk "groot" in de winkel, maar wilde toch met het levensgrote lego-poppetje op de foto. Vanuit Les Halles zijn we door gegaan naar Pompidou, dat eenmaal heel erg tegenviel. Ik vond het een behoorlijk lelijk gebouw, en verder was er weinig te zien aan de buitenkant, die niet echt uitnodigt om het gebouw tegen betaling van binnen te zien. Gelukkig niet helemaal zonden van onze tijd, want we hebben genoeg leuke dingen gezien op onze route er naar toe.
Onze dag hebben we afgesloten met een lekkere maaltijd aan de Marché Montorgueil. Deze avond was het wel een meer Franse maaltijd; lekker eten met een wijntje erbij. Beetje naar buiten kijken, naar de langzaam donker wordende stad en het drukke leven dat zich langs on heen verplaatste. Ik vond het een hele mooie afsluiting van onze korte citytrip naar Parijs. We hebben veel gezien en vooral genoten. Zeker de moeite waard om nog een keer te bezoeken en misschien ook eens daadwerkelijk ergens naar binnen te gaan. Stiekem zou ik toch graag de Eifeltoren beklimmen en in het Louvre afdalen. Maar wat toeristische plaatsen betreft hebben we de meest bekende sites van Parijs toch zeker allemaal gezien, maar blijft er ook zeker nog genoeg over om een volgende keer te ontdekken.
Gr's Pauline
... Zoals gezegd zijn we ook op onze tweede volle dag in Parijs weer vroeg opgestaan en zijn we lekker van het uitgebreide ontbijt gaan genieten. Dit keer wisten we natuurlijk al wat het lekkerste was, en daar hebben we dan ook gebruik van gemaakt. Mijn favorieten waren de pain-au-chocolat en het brood met de vruchten erin, dat helemaal lekker was met de zoute boter. We hebben weer een klein voorraadje ingeslagen om de dag mee door te komen, want we konden niet meer leven zonder die lekker chocoladebroodjes. We zijn 's ochtends weer met de metro vertrokken richting het centrum van Parijs. Deze dag bleven we echten wat langer zitten, om meer richting het Noorden uit te stappen. Want waar we de vorige dag eigenlijk van Oost naar West en weer terug zijn gelopen, was vandaag het plan om van Noord naar Zuid te lopen.
Onze eerste stop van de dag was de Basilique du Sacré-Cœur. Deze basiliek ligt op de heuvel Montmarte, en dat was goed te merken. Toen we uit het metrostation kwamen was er direct een mooi uitzicht omhoog, door een smal toeristisch straatje, recht naar de Sacré-Coeur. Zo zijn we dus aan onze klim naar boven begonnen. Na al het lopen van de dag tevoren, waren die steile straatjes en die trappen niet zo leuk, maar wel met een goed doel. We zijn een paar keer gestopt om terug te kijken over de stad, maar stiekem natuurlijk ook om te rusten. Eenmaal boven was het uitzicht over de stad echt prachtig. Het was jammer dat het zo bewolkt en mistig was waardoor je niet ver kon kijken, maar als nog was het uitzicht adembenemend. Vervolgens hebben we onze aandacht verlegd naar de basiliek zelf, waar net een koor van nonnen naar binnen ging, gevolgd door een hele stoet mensen. Na enige tijd kwamen we er achter dat we ook de mis konden bijwonen, we zijn dus ook maar even naar binnen geweest om te kijken en een stuk van de gezongen mis te horen. We zijn echter niet lang gebleven, maar indrukwekkend was het wel. Al vond ik het zelf wel jammer dat er zo veel mensen waren, het gaf mij de indruk dat de mensen die er echt waren om te bidden hier niet helemaal de kans voor kregen. We zijn dus ook maar weer naar buiten gegaan, dat waren in ieder geval twee toeristen minder.
Na de Sacré Coeur was het volgende punt van bestemming de Moulin Rouge. Maar op weg hier naar toe zijn we nog een aantal andere bezienswaardigheden tegen gekomen. Als eerste kwamen we toevallig de Place des Abbesses tegen, dit pleintje naast het klooster was verder niet zo bijzonder, al leken er wel heel veel toeristen te zijn. Later kwamen we erachter dat dit mede kwam door de ingang metrostation, hier stond namelijk nog 1 van de enige twee overgebleven glazen ingangen. Tevens lag aan dit pleintje de abdij toen waar als kunstwerk in verschillende talen "Ik hou van jou" op de muur staat. Volgens internet staat er 311 keer "Je t'aime" op de muur, in 250 verschillende talen. Dit hebben we toch maar niet nageteld, en we hebben zelfs helemaal geen Nederlands gevonden. Al hebben we waarschijnlijk gewoon slecht gezocht, want er werd mij verzekerd dat het er toch echt ergens op stond. Na deze zoektocht vol liefde werd het tijd voor een kopje thee om op te warmen. In een Frans cafeetje werden we verwelkomd met Franse hartelijkheid, de ober gooide met alles was los en vast zat. Ik denk dat hij nog nooit gehoord had van klantvriendelijkheid, al maakte de rest van het personeel het wel een beetje goed.
Maar dat kopje thee was toch een probleem is Frankrijk. Het is geen land van thee-drinkers en dat is te merken. Hier in Nederland zijn we toch wel enigszins verwend en kunnen we over lekkere thee krijgen, in vele smaken. Onze eerste ervaring met thee in Frankrijk was al direct in de Thalys. Hier waren de theezakjes bijna op, er waren er nog drie; 2 keer earl grey en 1 keer munt. Niet echt een goed begin dus. Maar zo is eigenlijk het hele weekend verlopen, ze lijken er alleen zwarte thee zoals earl grey en English breakfast te kennen en munt thee (uit een zakje). In het zaakje waar we op zondagochtend een kopje gingen drinken was het dus al niet veel beter. Maar het warmde ons wel op, en dat was het doel.
Maar mijn klaagzang over thee in Frankrijk terzijde, na even gerust te hebben zijn we weer verder gelopen, als maar verder de heuvel af, kriskras door de straatjes van Montmartre. Een stuk verder naar beneden kwamen we ook de Le Chat Noir tegen. Ik had aanvankelijk geen idee wat het eigenlijk was, maar zag het de eerste dag wel veel op souvenirtjes terug komen. Internet vertelde me dat dit een oud theatercafé en cabaret was, waar vroeger bekende mensen kwamen (maar geen mensen waar ik ooit van gehoord had). Het was dan ook puur toeval dat we er langs liepen, maar toch weer iets om af te strepen van de lange lijst van bezienswaardigheden in Parijs. Vanuit daar was het nog een klein stukje naar de Moulin Rouge, maar wel door de rosse buurt. Niet zo vreemd natuurlijk als men nadenkt over wat de Moulin Rouge is, maar als nog een vreemde gewaarwording. Na een halve dag lopen kwamen we dan eindelijk toch aan bij de Moulin Rouge, vooral bekend vanwege zijn cancan shows. Eenmaal aangekomen waren we toch echt te moe om verder te lopen, maar gelukkig stond de oplossing recht voor onze neus; een klein treintje waarmee je een tocht door Montmartre kon maken. Dit klonk heel aanlokkelijk, dus zijn we lekker de hele buurt nogmaals gaan bezichtigen, maar ditmaal zittend en met extra informatie over de speakers. Het treintje nam ons mee langs de meest gedenkwaarde plaatsen van de wijk met als letterlijk hoogte punt de Sacré Coeur. Deze mochten we dus voor de tweede keer van de dag aanschouwen, wat echter nieuw was, was dat we ook de achterkant en omgeving hebben gezien. En verder ook nog de schildersbuurt, waar vele portrettekenaars te vinden zijn. Na een zeer plezierig tochtje kwamen we na een uurtje weer aan bij de Moulin Rouge.
De volgende plaats waar we graag naar toe wilde was het opera gebouw. Dit betekende dat we nog verder de heuvel af moesten dalen, steeds verder richting het echte centrum van Parijs. De straten hier waren iets minden toeristisch om te lopen, en misschien ook minden mooi, maar droegen toch zeker bij aan de sfeer van Parijs. Overal oude gebouwen, niet altijd even goed onderhouden, maar wel tekenend voor de stad. Bijna naast het operagebouw lag Galerie Lafayette, waar we eerst langskwamen. Ondanks dat ik dit (ook al) niet kende, was het snel duidelijk dat het een groot warenhuis was zoals Harrods in Londen. Vandaar dat we dus naar binnen zijn gegaan om de luxe te aanschouwen. Eenmaal binnen bleek dat het hier ook als Kerst was, en er een grote kerstboom aanwezig was, de Kerstman zelf en een kerstafdeling. De kerstboom stond midden onder een grote koepel, die zeker het bekijken waard was. De rest viel stiekem toch een beetje tegen, maar dat zou ook kunnen komen door mijn constante vergelijking met de Harrods kerstsfeer. Eenmaal uit Lafayette waren we gedesoriënteerd, want met zoveel in- en uitgangen is het moeilijk te vinden je nu ook al weer precies vandaan kwam. Op zoek naar waar we waren en welke richting de opera was, bleek dat we pal naast de achterkant van het gebouw stonden, al hadden we dat eerst niet helemaal door. We waren net aan het denken dat het gebouw toch wel heel erg tegen viel, maar toen we door liepen werd het gebouw steeds beter, en de voorkant was zeker mooi te noemen. Hier hebben we dan ook even naar staan kijken, en luisteren want er stond een bandje bij. Vervolgens zijn we een lekker Frans gebakje gaan eten bij de bakken, want het lokale eten moet toch geproefd worden.
Als laatste bezienswaardigheid van de dag wilde ik nog graag het Centre Georges Pompidou zien, een centrum voor moderne kunst. Onderweg kwamen we natuurlijk nog meer dingen tegen die we leuk vonden, zoals allereerst de Marché Montorgueil, een gezellige winkelstraat met kleine winkels en vele restaurantjes. Deze zijn we helemaal door gelopen totdat we uiteindelijk bij de Église Saint-Eustache. Niet echt heel bijzonder, maar de tuin (die dicht was voor renovatie) schijnt heel mooi te zijn. Vervolgens kwamen we bij Les Halles, een winkelcentrum, dat ik verder niet bijzonder vond, maar wel één van de winkels erin. Er lag namelijk een lego-winkel, waar allerlei schaalmodellen stonden van bekende gebouwen in Parijs en daarbuiten. Erg leuk om te zien, en ook knap hoe ze zoiets kunnen maken. Ik voelde me wel redelijk "groot" in de winkel, maar wilde toch met het levensgrote lego-poppetje op de foto. Vanuit Les Halles zijn we door gegaan naar Pompidou, dat eenmaal heel erg tegenviel. Ik vond het een behoorlijk lelijk gebouw, en verder was er weinig te zien aan de buitenkant, die niet echt uitnodigt om het gebouw tegen betaling van binnen te zien. Gelukkig niet helemaal zonden van onze tijd, want we hebben genoeg leuke dingen gezien op onze route er naar toe.
Onze dag hebben we afgesloten met een lekkere maaltijd aan de Marché Montorgueil. Deze avond was het wel een meer Franse maaltijd; lekker eten met een wijntje erbij. Beetje naar buiten kijken, naar de langzaam donker wordende stad en het drukke leven dat zich langs on heen verplaatste. Ik vond het een hele mooie afsluiting van onze korte citytrip naar Parijs. We hebben veel gezien en vooral genoten. Zeker de moeite waard om nog een keer te bezoeken en misschien ook eens daadwerkelijk ergens naar binnen te gaan. Stiekem zou ik toch graag de Eifeltoren beklimmen en in het Louvre afdalen. Maar wat toeristische plaatsen betreft hebben we de meest bekende sites van Parijs toch zeker allemaal gezien, maar blijft er ook zeker nog genoeg over om een volgende keer te ontdekken.
Gr's Pauline
-
20 November 2016 - 20:25
CORRY:
Hey Pauline leuk om nog eens een reisverslag te lezen. Na al je leuke verslagen van Zweden en ook natuurlijk je vakanties merk ik dat ik ze gemist heb. Je schrijft zo gemakkelijk zonder dat het saai wordt. Toppie. Ik hoop dat er in de toekomst nog meer reisverslagen of wat dan langs komen , daar zou ik mee erg op verheugen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
