Een week voorbij

Lieve Lezers,

Vandaag is het alweer precies een week geleden dat ik begonnen ben met werken hier in Parijs. Ik kan echter nog niet zeggen dat ik er ook al een volle week op het zitten in Parijs, want ik ben afgelopen weekend al weer terug geweest naar Nederland. Maar daarover later meer. Eerst maar eens iets meer vertellen over het werk.

Tot nu toe ben ik nog steeds vooral bezig geweest met het regelen van allerlei zaken groot en klein. In de categorie klein heb ik inmiddels mijn pasje voor het restaurant geactiveerd en uitgeprobeerd (er is een grote kantine/refter aanwezig) en de Office programma's in het Engels op mijn computer laten zetten. Iets belangrijkers date ik voor elkaar heb gekregen is het openen van een Franse bankrekening. Verder ben ik nog bezig met de aanmelding voor de doctoral school en de verzekeringen. Dit wordt helaas allemaal een beetje tegengehouden door het missen van een sociaal nummer, wat ik dan weer niet heb omdat ik niet genoeg loonstrookjes heb. In principe zou ik dus helemaal niets kunnen totdat ik minstens 3 maanden gewerkt heb, maar dat is natuurlijk niet handig. Er moet dus nog uitgezocht worden of hier een andere manier voor is, waardoor ik wel verder kan.

Nu houdt de me allemaal niet tegen om te werken. En dus ben ik maandag daadwerkelijk begonnen met iets wetenschappelijks, dat gelijk een heel stuk nuttiger voelde dan formulieren invullen. Niet heel erg spannend hoor, maar ik heb enkele artikelen gelezen. Verder heb ik een officiële introductie gehad bij alle mensen die we konden vinden en een kort gesprekje met het afdelingshoofd. Die is nogal moeilijk te pakken te krijgen omdat hij veel in het buitenland is voor besprekingen en conferenties, maar hij is ook mijn officiële begeleider, dus wel een heel belangrijk persoon om te ontmoeten. Daarnaast heb ik gisteren een veiligheidsinstructie gehad, compleet met uitleg over alle nooduitgangen. Op zich niet bijzonder, maar ik was vooral heel blij dat het speciaal voor mij in het Engels gegeven werd en er zelfs ergens Engelse foldertjes opgeduikeld waren. Ik haar ook maar meermalen bedankt dat ze dit voor mij wilde doen, vooral omdat ze nogal onzeker was over haar Engels, wat overigens best oke was.

Om haar en alle andere mensen in het instituut tegemoet te komen heb ik vandaag de eerste stappen gezet om mijn Frans te verbeteren; Ik ben naar mijn eerste cursus gegaan. Deze werd gegeven op een universiteitscampus zo'n 45 minuten reizen van het instituut, maar nog steeds dichterbij dan de andere optie die aangeboden werd. Ik ben eerst bij de cursus voor beginners geweest, die eigenlijk toch iets te makkelijk was, en de halfgevorderden cursus, die dan weer net te moeilijk was (de hele les werd in het Frans gegeven). Ik moet dus nog even kijken wat de mogelijkheden zijn, want deze optie is verre van ideaal, maar ik ben nog steeds vastbesloten om het Frans goed en snel onder de knie te krijgen. Naast deze eerste les probeer ik ook dingen bij te leren door een app te gebruiken, tekenfilms in het Frans met ondertiteling te kijken en vooral veel dingen te vragen aan collega's. Ik doe dus al hard mijn best om Frans te leren.

Maar zoals ik in het begin al zei ben ik dit weekend al weer even aan al het Frans om me heen ontsnapt om terug te gaan naar Nederland, en wel naar Amsterdam om deel te nemen aan het NTDS (Nederlandse Toernooi voor de Dansende Student). Dit is een groot danstoernooi met zo'n 350 deelnemers dat vooral draait om het plezier. Ik ben op vrijdagavond laat in Amsterdam aangekomen, waar ik heel enthousiast ontvangen werd. Na wat kletsen zijn we ons plekje in de slaapzaal klaar gaan maken om daar gezellig verder te kletsen. Het werd een korte nacht, want het ontbijt stond alweer vroeg voor ons klaar. Op zaterdag was er een wedstrijd in Ballroom dansen gepland, waarvoor ik samen met mijn danspartner in de Profi's werd ingedeeld, waar we heel blij mee waren. Helaas hebben we de achtste finales niet gehaald, maar we hebben wel super goed gedanst . 's Avonds stond er een themafeest (superhelden) op de planning, waar ik lekker veel heb kunnen dansen, kletsen, en lachen. Ook dit werd weer laat met daaropvolgend een korte nacht op een matje op de vloer (niet echt prettig). Op zondagochtend begonnen de wedstrijden in Latin al weer vroeg. Ook hier werden we ingedeeld bij de Profi's, geheel tegen onze verwachting in. Dit betekende echter helaas dat we weer heel snel uit het toernooi lagen. Stiekem vond ik dat niet heel erg, want na al dat dansen deden mijn voeten behoorlijk pijn en was ik toch wel moe. De rest van de dag hebben we dus kunnen genieten van het dansen van alle andere mensen en hen kunnen aanmoedigen.

Helaas stond op zondagavond de terugreis ook weer gepland. Het afscheid was dit keer toch iets moeilijker dan vorige week, omdat de eerstvolgende reünie toen al in zicht was (het NTDS). Dit maal vloeide er toch de nodige tranen, maar ik heb de reis overleeft en kwam ergens na middernacht weer aan in het appartement. Ik heb mijn eerste tripje terug naar Nederland dus ook weer overleeft. Met hemelvaart volgt er als het goed is een vergelijkbare trip, als ik deel ga nemen aan het ETDS (de Europese versie). Ik kijk er nu al naar uit, maar ik weet zeker dat ik voor die tijd nog vaak genoeg terug zal komen naar Nederland. Ik moet toch iets doen met al die vakantiedagen die ik heb :P

Wat staat er nog op de planning voor aankomende week? Morgen heb ik (als het goed is) een gesprek om te kijken wat de doelen zijn van mijn onderzoek, wat tevens een inkadering van mijn project zal zijn. Dus hopelijk weet ik na morgen meer over wat ik precies ga doen. Verder staat er vrijdagochtend een gesprek gepland met de coördinator van het Europese project, waarin ik waarschijnlijk wat algemene informatie krijg en nog meer papierwerk. En last but not least, dit weekend komt mijn eerste echte bezoek! Ik heb er heel veel zin in en we gaan er een leuk weekend van maken.

Salut,
Pauline