De Schotse Hooglanden
Door: Pauline
Blijf op de hoogte en volg Pauline
21 Mei 2018 | Verenigd Koninkrijk, Skye
Lieve Lezers,
Voor de verandering volgen de verslagen elkaar eens snel op. Mijn vorige verslag eindigde bij het einde van de summer school, en dus het einde van het officiële gedeelte in Schotland. Afgelopen donderdag begon het grote avontuur in Schotland. Met zes PhD-studenten van het project, uit vijf verschillende landen, zijn we op reis gegaan door de Schotse Hooglanden. We hadden een busje gehuurd en zijn de natuur ingetrokken.
Op donderdag zijn we eerst het busje op gaan halen en naar de universiteit van Glasgow gereden, niet ver van het hotel, omdat sommigen dat nog niet gezien hebben. Deze oude universiteit doet een beetje denken aan Zweinstein/Hogwarts met verschillende torentjes en binnenplaatsen. Vervolgens zijn we verder gereden naar het Noorden, de echte Hooglanden in.
Onze eerste stop was in Luss, aan Loch Lomond, in het Trossachs National Park. Hier hebben we een kleine wandeling gemaakt om het meer te zien en genoten van een kleine lunch buiten. We hebben nog een korte stop gemaakt omdat er ergens een waterval aangegeven stond, ik heb alleen geen idee waar dat was. Hier zagen we een paar jongeren er vanaf springen :O Vervolgens zijn we verder naar het Noorden gereden op weg naar Fort William, op de noordpunt van Loch Linnhe, naast de Ben Nevis, dit is de hoogste berg in de UK (1344m). Hier heb ik eindelijk mijn fish&chips kunnen eten, uiteraard met azijn, waar ik al sinds Manchester naar uit keek. Na deze pauze zijn we weer op pad gegaan naar ons volgende doel; het Glenfinnan Viaduct. Dit viaduct is te zien in Harry Potter en de Geheime Kamer, wanneer Harry en Ron met de Fort Anglia naar Zweinstein vliegen. Persoonlijk vond ik het een beetje tegen vallen, maar we hebben toch geprobeerd om iets dichterbij te komen. Op onze route lag een klein beekje in de weg, en dus zijn we dit maar overgestoken. Ik was niet de eerste, maar nadat twee mensen veilig de overkant haalden wilde ik het ook wel proberen. Gelukkig is het goed gegaan en heeft niemand een natte broek gekregen (al bleven er twee toch liever aan de kant).
Vervolgens zijn we een stuk terug moeten rijden om via een lange tocht eindelijk bij Isle of Skye aan te komen, waar we een hostel geboekt hadden. Onderweg hebben we vooral veel kale bergen en barre dalen gezien, de begroeiing bestond vooral uit lage struiken en gras. Maar ook hoge, steile pieken met sneeuw. Het was echt een landschap zoals ik dat nog nooit eerder gezien heb. Ook zagen we nog een prachtig verlicht kasteel; Eilean Donan Castle by Dornie. Uiteindelijk kwamen we net na elven aan bij ons hostel voor de nacht. Helaas waren de slaapplaatsen niet erg comfortabel, want ik en twee anderen kregen bedden toegewezen in een container, buiten. Maar er stonden bedden, en het was er droog en warm. Uitgeput als we waren zijn we dan ook allemaal snel het bed ingedoken.
De volgende dag waren we alweer vroeg uit de veren om zoveel mogelijk te kunnen zien; we hebben vooral geconcentreerd op Isle of Skye. Onderweg hebben we "The Old Man of Storr" gezien (een 50m hoog rotsblok), Kilt Rock (de kliffen), en Dantulm Castle (en ruïne). Ook hebben we de steden/dorpen Portree en Uig gezien, wat betekend dat we het Noord-Oostelijke deel van het eiland gezien hebben. Behalve heel veel ander toeristen, waarvan vele met busjes, hebben we ook héél veel schapen gezien.
Vervolgens zijn we het eiland eindelijk verlaten en zijn we dwars door het landschap richting het Oosten gegaan, richting Invermoriston en Fort Augustus, steden/dorpen aan Loch Ness. Het bekendste meer van Schotland kon natuurlijk niet ontbreken op deze roadtrip. In Fort Augustus hebben we van het uitzicht genoten en is de laatste zonnestralen (en de eerste druppels) wat gedronken op het terras. Daarna zijn we verder naar het Zuiden gereden, langs de rand van het Cairngorms National Park, op weg naar Pitlochry. Onderweg zagen we eindelijk de Hoogland koeien, van die rode langharige, waar we al de hele tijd naar zochten. Gelukkig vonden we net op tijd nog een restaurant in Blair Atholl, zodat dit maal iedereen iets kon eten. Zuid-Europeanen eten graag laat, wat de dag ervoor ook al voor problemen zorgde, omdat de Schotten liever vroeg eten (net als ik).
Het eten ging er dus op vooruit, van niets (voor de meesten) naar iets (burgers voor de rest). Ik koos voor iets traditionelers; gehakt met aardappelpuree en wortelpuree, het smaakte prima maar zag er eerlijk gezegd uit als iets dat al voorgekauwd was. Iets eerder dan de vorige avond kwamen we aan in ons tweede hostel, dat gelukkig iets beter was. Ook hier werden we weer hartelijk ontvangen, en hadden we zelfs onze eigen groepskamer. Niet meer door de kou naar de wc of douche, maar gewoon lekker een eigen badkamer. Het enige nadeel was wel dat we nog wat eerder op moesten staan, want het busje moest naar de verhuurder terug.
Om negen uur zaten we dus alweer in het busje voor onze laatste etappe; een directe route naar Edinburgh. Hier zijn we eerste onze bagage gaan droppen bij het kantoor van onze volgende slaapplaats. Vervolgens was het tijd op afscheid te nemen van onze geliefde busje en te voet de stad te gaan verkennen. We zijn begonnen met het beklimmen van Calton Hill om een blik over de stad te werpen. Van daar zijn we door de oudstad naar Edinbrough Castle te lopen en via de Royal Mile weer naar beneden. Daar was een gigantsiche souvenier winkel met meerdere verdiepingen en een Harry Potter gedeelte :O Vervolgens zijn we iets gaan drinken in een grappig winkelstraatje (geen idee waar), waar ik ook nog een magisch winkeltje vol merchendise vond. Vanuit daar zijn we naar "The meadows" gelopen, enkele grasvelden waar vele mensen van de zon aan het genieten waren. Er werd gebarbecued, gevoetbald, gesport, en zelfs zwerkbal gespeeld. Daarna bracht onze tocht ons naar de Universiteit van Edinburgh, die ik persoonlijk wat vond tegenvallen, er waren weinig oude gebouwen. Vervolgens was het tijd om via een van de vele achterstraatjes ons onderkomen voor de nacht te gaan bezoeken.
Tot onze grote vreugde bleek het een hele verbetering ten opzichte van de vorige nachten te zijn. Het appartement dat we geboekt hadden bleek een waar penthouse, met luxe kamers en niet één maar twéé balkons. Op de onderste verdieping bevonden zich drie slaapkamers, waarvan een zelfs en-suite, een tweede badkamer, en een washok. De bovenste verdieping bestond uit één grote kamer met daarin twee keukenblokken, drie banken en zelfs dakramen. Na wat gerust te hebben en een verfrissende douche genomen te hebben besloten we onze luxe compleet te maken door iets luxer te gaan eten. Iedereen was wel toe aan een goed stuk vlees en dus viel de keuze op Braziliaans, waar het vlees in overvloed naar de tafels gebracht werd. De obers liepen af en aan met verschillende stukken vlees aan spiesen. Het was heerlijk!
Op zondag was het helaas weer tijd om naar huis te gaan en ons mooie onderkomen te verlaten. Ik vond de Schotse hooglanden prachtig om te zien en hoop dat ik ooit nog eens terug mag keren om er meer van te zien. Het is de ideale omgeving om rond te rijden met een camper en lekker vaak te stoppen, en vervolgens te slapen waar je uitkomt. Veel wegen zijn er niet, maar er is genoeg moois te zien.
Het eten was lekker, het gezelschap was goed, de omgeving was mooi. Kortom, ik heb genoten! Voor een korte impressie, zie: https://youtu.be/nZi_p4o1SWo (credits voor AL. R.)
Liefs,
Pauline
Voor de verandering volgen de verslagen elkaar eens snel op. Mijn vorige verslag eindigde bij het einde van de summer school, en dus het einde van het officiële gedeelte in Schotland. Afgelopen donderdag begon het grote avontuur in Schotland. Met zes PhD-studenten van het project, uit vijf verschillende landen, zijn we op reis gegaan door de Schotse Hooglanden. We hadden een busje gehuurd en zijn de natuur ingetrokken.
Op donderdag zijn we eerst het busje op gaan halen en naar de universiteit van Glasgow gereden, niet ver van het hotel, omdat sommigen dat nog niet gezien hebben. Deze oude universiteit doet een beetje denken aan Zweinstein/Hogwarts met verschillende torentjes en binnenplaatsen. Vervolgens zijn we verder gereden naar het Noorden, de echte Hooglanden in.
Onze eerste stop was in Luss, aan Loch Lomond, in het Trossachs National Park. Hier hebben we een kleine wandeling gemaakt om het meer te zien en genoten van een kleine lunch buiten. We hebben nog een korte stop gemaakt omdat er ergens een waterval aangegeven stond, ik heb alleen geen idee waar dat was. Hier zagen we een paar jongeren er vanaf springen :O Vervolgens zijn we verder naar het Noorden gereden op weg naar Fort William, op de noordpunt van Loch Linnhe, naast de Ben Nevis, dit is de hoogste berg in de UK (1344m). Hier heb ik eindelijk mijn fish&chips kunnen eten, uiteraard met azijn, waar ik al sinds Manchester naar uit keek. Na deze pauze zijn we weer op pad gegaan naar ons volgende doel; het Glenfinnan Viaduct. Dit viaduct is te zien in Harry Potter en de Geheime Kamer, wanneer Harry en Ron met de Fort Anglia naar Zweinstein vliegen. Persoonlijk vond ik het een beetje tegen vallen, maar we hebben toch geprobeerd om iets dichterbij te komen. Op onze route lag een klein beekje in de weg, en dus zijn we dit maar overgestoken. Ik was niet de eerste, maar nadat twee mensen veilig de overkant haalden wilde ik het ook wel proberen. Gelukkig is het goed gegaan en heeft niemand een natte broek gekregen (al bleven er twee toch liever aan de kant).
Vervolgens zijn we een stuk terug moeten rijden om via een lange tocht eindelijk bij Isle of Skye aan te komen, waar we een hostel geboekt hadden. Onderweg hebben we vooral veel kale bergen en barre dalen gezien, de begroeiing bestond vooral uit lage struiken en gras. Maar ook hoge, steile pieken met sneeuw. Het was echt een landschap zoals ik dat nog nooit eerder gezien heb. Ook zagen we nog een prachtig verlicht kasteel; Eilean Donan Castle by Dornie. Uiteindelijk kwamen we net na elven aan bij ons hostel voor de nacht. Helaas waren de slaapplaatsen niet erg comfortabel, want ik en twee anderen kregen bedden toegewezen in een container, buiten. Maar er stonden bedden, en het was er droog en warm. Uitgeput als we waren zijn we dan ook allemaal snel het bed ingedoken.
De volgende dag waren we alweer vroeg uit de veren om zoveel mogelijk te kunnen zien; we hebben vooral geconcentreerd op Isle of Skye. Onderweg hebben we "The Old Man of Storr" gezien (een 50m hoog rotsblok), Kilt Rock (de kliffen), en Dantulm Castle (en ruïne). Ook hebben we de steden/dorpen Portree en Uig gezien, wat betekend dat we het Noord-Oostelijke deel van het eiland gezien hebben. Behalve heel veel ander toeristen, waarvan vele met busjes, hebben we ook héél veel schapen gezien.
Vervolgens zijn we het eiland eindelijk verlaten en zijn we dwars door het landschap richting het Oosten gegaan, richting Invermoriston en Fort Augustus, steden/dorpen aan Loch Ness. Het bekendste meer van Schotland kon natuurlijk niet ontbreken op deze roadtrip. In Fort Augustus hebben we van het uitzicht genoten en is de laatste zonnestralen (en de eerste druppels) wat gedronken op het terras. Daarna zijn we verder naar het Zuiden gereden, langs de rand van het Cairngorms National Park, op weg naar Pitlochry. Onderweg zagen we eindelijk de Hoogland koeien, van die rode langharige, waar we al de hele tijd naar zochten. Gelukkig vonden we net op tijd nog een restaurant in Blair Atholl, zodat dit maal iedereen iets kon eten. Zuid-Europeanen eten graag laat, wat de dag ervoor ook al voor problemen zorgde, omdat de Schotten liever vroeg eten (net als ik).
Het eten ging er dus op vooruit, van niets (voor de meesten) naar iets (burgers voor de rest). Ik koos voor iets traditionelers; gehakt met aardappelpuree en wortelpuree, het smaakte prima maar zag er eerlijk gezegd uit als iets dat al voorgekauwd was. Iets eerder dan de vorige avond kwamen we aan in ons tweede hostel, dat gelukkig iets beter was. Ook hier werden we weer hartelijk ontvangen, en hadden we zelfs onze eigen groepskamer. Niet meer door de kou naar de wc of douche, maar gewoon lekker een eigen badkamer. Het enige nadeel was wel dat we nog wat eerder op moesten staan, want het busje moest naar de verhuurder terug.
Om negen uur zaten we dus alweer in het busje voor onze laatste etappe; een directe route naar Edinburgh. Hier zijn we eerste onze bagage gaan droppen bij het kantoor van onze volgende slaapplaats. Vervolgens was het tijd op afscheid te nemen van onze geliefde busje en te voet de stad te gaan verkennen. We zijn begonnen met het beklimmen van Calton Hill om een blik over de stad te werpen. Van daar zijn we door de oudstad naar Edinbrough Castle te lopen en via de Royal Mile weer naar beneden. Daar was een gigantsiche souvenier winkel met meerdere verdiepingen en een Harry Potter gedeelte :O Vervolgens zijn we iets gaan drinken in een grappig winkelstraatje (geen idee waar), waar ik ook nog een magisch winkeltje vol merchendise vond. Vanuit daar zijn we naar "The meadows" gelopen, enkele grasvelden waar vele mensen van de zon aan het genieten waren. Er werd gebarbecued, gevoetbald, gesport, en zelfs zwerkbal gespeeld. Daarna bracht onze tocht ons naar de Universiteit van Edinburgh, die ik persoonlijk wat vond tegenvallen, er waren weinig oude gebouwen. Vervolgens was het tijd om via een van de vele achterstraatjes ons onderkomen voor de nacht te gaan bezoeken.
Tot onze grote vreugde bleek het een hele verbetering ten opzichte van de vorige nachten te zijn. Het appartement dat we geboekt hadden bleek een waar penthouse, met luxe kamers en niet één maar twéé balkons. Op de onderste verdieping bevonden zich drie slaapkamers, waarvan een zelfs en-suite, een tweede badkamer, en een washok. De bovenste verdieping bestond uit één grote kamer met daarin twee keukenblokken, drie banken en zelfs dakramen. Na wat gerust te hebben en een verfrissende douche genomen te hebben besloten we onze luxe compleet te maken door iets luxer te gaan eten. Iedereen was wel toe aan een goed stuk vlees en dus viel de keuze op Braziliaans, waar het vlees in overvloed naar de tafels gebracht werd. De obers liepen af en aan met verschillende stukken vlees aan spiesen. Het was heerlijk!
Op zondag was het helaas weer tijd om naar huis te gaan en ons mooie onderkomen te verlaten. Ik vond de Schotse hooglanden prachtig om te zien en hoop dat ik ooit nog eens terug mag keren om er meer van te zien. Het is de ideale omgeving om rond te rijden met een camper en lekker vaak te stoppen, en vervolgens te slapen waar je uitkomt. Veel wegen zijn er niet, maar er is genoeg moois te zien.
Het eten was lekker, het gezelschap was goed, de omgeving was mooi. Kortom, ik heb genoten! Voor een korte impressie, zie: https://youtu.be/nZi_p4o1SWo (credits voor AL. R.)
Liefs,
Pauline
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
