Voorbereidingen
Door: Pauline
Blijf op de hoogte en volg Pauline
16 Februari 2017 | Nederland, Nijmegen
Beste Lezers,
Ik sta weer aan het begin van een nieuw avontuur, dit keer nog groter dan mijn stage in Umeå, Zweden. Ik heb namelijk een PhD plek weten te bemachtigen in Frankrijk in Fontenay-Aux-Rose. Mocht je nu totaal geen idee hebben waar dit ligt (geen nood ik wist het eerst ook niet), het is een voorstad van Parijs, gelegen aan de zuidkant. Hier ligt het CEA, een Franse onderzoeksinstelling, waar ik dus een doctoraat studie gaan doen en nog hogere titels achter mijn naam mag zetten. Vroeger werd je na dit soort studies Dr. maar tegenwoordig ben je hierna PhD.
Op 1 maart begin ik aan deze nieuwe uitdaging in het buitenland, wat betekend dat ik nu vooral druk bezig ben met inpakken en afscheid nemen. Ik had de afgelopen week nog niet echt het idee dat alles al zo snel zou gaan, maar er komen steeds meer momenten waarop ik denk "dit is de laatste keer dat ik...". Het begint nu toch al steeds echter te worden. Het afgelopen weekend heb ik mijn kamer bij mijn ouders al opgeruimd en ingepakt, en deze week is mijn kamertje in Nijmegen aan de beurt. Het ziet er toch al aardig leeg uit, waardoor het naderende vertrek ook steeds dichterbij komt. Het besef dat ik echt wegga groeit met ieder voorwerp dat in een doos verdwijnt.
Waar moeten al deze spullen naartoe? Daar ben ik zelf ook nog niet helemaal achter. Ik ga in ieder geval tijdelijk in onderhuur, zodat ik de mogelijkheid heb om iets voor mezelf te zoeken. Dit betekend wel dat ik bijna niets mee hoef te nemen, en dus dat vooral mijn ouders zich druk mogen gaan maken over de opslag van mijn spulletjes. Maar ik heb dus al iets gevonden om in ieder geval tijdelijk te wonen, en het is zelfs in het centrum van Parijs. Wat hier precies wel en niet onder valt weer ik zelf ook nog niet helemaal, maar de definitie die ik aan houdt is binnen de Périphérique (de randweg rondom Parijs).
Maar voor het zover is ga ik ook komende week nog een keertje naar Parijs. Het plan is om al een deel van mijn spullen mee te nemen en alvast wat zaken te regelen. En het is ook een mooie kans voor papa om Parijs te zien, zodat hij toch ook een beetje weet waar ik terecht kom. Na deze paar dagen kom ik weer terug naar Nederland om nog gezellig Vasteloavendj te vieren in Limburg met familie en vrienden. Daarna volgt vlak voor 1 maart het echte vertrek. Dit zal ook van korte duur zijn, want 2 dagen later ben ik alweer in Amsterdam te vinden voor een studenten danstoernooi. Ik hoef Nederland dus helemaal niet zo lang te missen. Ik hoop natuurlijk ook dat ik veel bezoek krijg en iedereen Parijs kan laten zien.
Mocht je je afvragen of ik Frans spreek, het antwoord is "Nee, nog niet". Ik heb ooit Franse les gehad op de middelbare school (dit was een ramp) en het daarna eigenlijk nooit meer gebruikt. Ik ben nu wel al een beetje aan het spelen met wat apps, maar ik ga er van uit dat ik het op kan pikken als ik er eenmaal. Hoogstwaarschijnlijk zal ik dan wel moeten en zal het dus ook wel redelijk snel gaan. Ik hoop dat in het verleden behaalde resultaten geen garantie geven voor de toekomst, anders moet ik misschien toch maar een ander land uit kiezen om naar toe te gaan. Iedereen lijkt vertrouwen in mij te hebben, dus zal ik dat zelf ook maar doen.
Ik wil in ieder geval afsluiten met te zeggen dat ik er heel erg naar uit kijk om allemaal nieuwe dingen te gaan beleven. Ik ben er van overtuigd dat ik heel veel zal leren van deze baan en het naar mijn zin zal hebben. Verder hoop ik natuurlijk dat vele van jullie mij ooit op komen zoeken en zal ik natuurlijk ook vaak genoeg naar Nederland terug komen. Gelukkig is de afstand niet zo groot, maar het is vooral goed bereikbaar. Kom maar op met dat avontuur!
Liefs,
Pauline
Ik sta weer aan het begin van een nieuw avontuur, dit keer nog groter dan mijn stage in Umeå, Zweden. Ik heb namelijk een PhD plek weten te bemachtigen in Frankrijk in Fontenay-Aux-Rose. Mocht je nu totaal geen idee hebben waar dit ligt (geen nood ik wist het eerst ook niet), het is een voorstad van Parijs, gelegen aan de zuidkant. Hier ligt het CEA, een Franse onderzoeksinstelling, waar ik dus een doctoraat studie gaan doen en nog hogere titels achter mijn naam mag zetten. Vroeger werd je na dit soort studies Dr. maar tegenwoordig ben je hierna PhD.
Op 1 maart begin ik aan deze nieuwe uitdaging in het buitenland, wat betekend dat ik nu vooral druk bezig ben met inpakken en afscheid nemen. Ik had de afgelopen week nog niet echt het idee dat alles al zo snel zou gaan, maar er komen steeds meer momenten waarop ik denk "dit is de laatste keer dat ik...". Het begint nu toch al steeds echter te worden. Het afgelopen weekend heb ik mijn kamer bij mijn ouders al opgeruimd en ingepakt, en deze week is mijn kamertje in Nijmegen aan de beurt. Het ziet er toch al aardig leeg uit, waardoor het naderende vertrek ook steeds dichterbij komt. Het besef dat ik echt wegga groeit met ieder voorwerp dat in een doos verdwijnt.
Waar moeten al deze spullen naartoe? Daar ben ik zelf ook nog niet helemaal achter. Ik ga in ieder geval tijdelijk in onderhuur, zodat ik de mogelijkheid heb om iets voor mezelf te zoeken. Dit betekend wel dat ik bijna niets mee hoef te nemen, en dus dat vooral mijn ouders zich druk mogen gaan maken over de opslag van mijn spulletjes. Maar ik heb dus al iets gevonden om in ieder geval tijdelijk te wonen, en het is zelfs in het centrum van Parijs. Wat hier precies wel en niet onder valt weer ik zelf ook nog niet helemaal, maar de definitie die ik aan houdt is binnen de Périphérique (de randweg rondom Parijs).
Maar voor het zover is ga ik ook komende week nog een keertje naar Parijs. Het plan is om al een deel van mijn spullen mee te nemen en alvast wat zaken te regelen. En het is ook een mooie kans voor papa om Parijs te zien, zodat hij toch ook een beetje weet waar ik terecht kom. Na deze paar dagen kom ik weer terug naar Nederland om nog gezellig Vasteloavendj te vieren in Limburg met familie en vrienden. Daarna volgt vlak voor 1 maart het echte vertrek. Dit zal ook van korte duur zijn, want 2 dagen later ben ik alweer in Amsterdam te vinden voor een studenten danstoernooi. Ik hoef Nederland dus helemaal niet zo lang te missen. Ik hoop natuurlijk ook dat ik veel bezoek krijg en iedereen Parijs kan laten zien.
Mocht je je afvragen of ik Frans spreek, het antwoord is "Nee, nog niet". Ik heb ooit Franse les gehad op de middelbare school (dit was een ramp) en het daarna eigenlijk nooit meer gebruikt. Ik ben nu wel al een beetje aan het spelen met wat apps, maar ik ga er van uit dat ik het op kan pikken als ik er eenmaal. Hoogstwaarschijnlijk zal ik dan wel moeten en zal het dus ook wel redelijk snel gaan. Ik hoop dat in het verleden behaalde resultaten geen garantie geven voor de toekomst, anders moet ik misschien toch maar een ander land uit kiezen om naar toe te gaan. Iedereen lijkt vertrouwen in mij te hebben, dus zal ik dat zelf ook maar doen.
Ik wil in ieder geval afsluiten met te zeggen dat ik er heel erg naar uit kijk om allemaal nieuwe dingen te gaan beleven. Ik ben er van overtuigd dat ik heel veel zal leren van deze baan en het naar mijn zin zal hebben. Verder hoop ik natuurlijk dat vele van jullie mij ooit op komen zoeken en zal ik natuurlijk ook vaak genoeg naar Nederland terug komen. Gelukkig is de afstand niet zo groot, maar het is vooral goed bereikbaar. Kom maar op met dat avontuur!
Liefs,
Pauline
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
