Als de kat van huis is ...

Lieve lezers,

Ik vind het deze keer voor de verandering moeilijk om iets te schrijven, maar laat ik toch maar gewoon beginnen. (Voordat je schrikt, er is niets gebeurt, ik heb alleen geen inspiratie).

Vorige week begon eigenlijk heel rustig op het werk. Dit kwam vooral omdat bijna alle begeleiders van de (PhD-)studenten op een congres waren. Als de kat van huis is, dansen de muizen op tafel. Er is dus vooral veel pauze gehouden en gekletst, en de werktijden werden opeens korter, heel vreemd allemaal. Natuurlijk kun je ook veel meer gedaan krijgen in een dag als je niet steeds besprekingen en presentaties hebt, dus veel minder zal er niet gedaan zijn (om het toch nog maar een beetje goed te praten). Ik ben wel voor het eerst het lab in geweest en geoefend met het zelf uitvoeren van de procedures. Jippie, eindelijk weer het lab in :) Behalve de kortere werkdagen was het voor mij ook een kortere werkweek. Op woensdag ochtend ben ik namelijk vertrokken naar Nederland.

Daar had ik een heel druk programma, maar ik heb er wel van genoten zo veel mogelijk mensen te zien. Ik heb een idee gekregen van hoe de komende bezoeken aan Nederland zullen zijn, en ik denk dat ik ze altijd te kort ga vinden en altijd nog meer mensen wil zien. Maar mijn eerste reisje terug was wel geslaagd. Het was fijn iedereen weer te zien en weer even alles te verstaan en snappen. Op woensdag werd ik heel lief door mama opgehaald van station Maastricht, waarna we gezellig de rest van de dag hebben kunnen kletsen. In de daaropvolgende dagen heb ik familie opgezocht, waarna ik doorgereisd ben naar Nijmegen om vrienden op te zoeken. Zondag werd duidelijk dat het tripje toch wat kort was, maar het is zo lastig plannen want doordeweeks kan ik wel vrij vragen, maar de rest moet gewoon werken of naar stage. Daar moet ik dus nog iets op vinden, al lijkt de oplossing om gewoon lekker vaak naar Nederland te komen.

Na het weekend heb ik op maandag weer geoefend in het lab, en het ging dit keer al iets beter, maar meer oefening was toch wel echt nodig. Vandaag ben ik dus maar weer het lab in gegaan of te oefenen. Helaas ging het nog steeds niet helemaal zo als ik wilde, dus er komt vast nog een oefen sessie. Verder is er deze week weer een ander congres en zijn er dus weer een hele boel mensen niet. De vakantiesfeer blijft zo wel een beetje hangen, maar dat is geen probleem. Zeker met het lekkere en het zonnetje is het geen straf om extra lang buiten te gaan lunchen. Helaas is het ook schoolvakantie nu, waardoor de danslessen niet doorgaan. Maar na de vakantie kan ik echt beginnen, ik heb er heel veel zin in.

Verder ben ik maandag en dinsdag ook bezig geweest met heel andere dingen. Ik heb namelijk mijn eigen plekje gevonden om te wonen! Ik ben er echt super blij mee en kijk er heel erg naar uit om tussen mijn eigen spulletjes te zitten en een thuis voor mezelf te creëren. Ik heb een appartement gevonden net buiten Parijs samen met mijn Italiaanse collega. We hebben een grote huiskamer om lekker veel bezoek te ontvangen, en verder een moderne keuken en een prima badkamer. We hebben natuurlijk ieder onze eigen slaapkamer. Deze zijn wat aan de kleine kant, dus het wordt nog even puzzelen met het meubilair, maar na verschillende studentenkamers moet dat vast wel lukken.

Het is allemaal heel snel gelopen, want het heeft precies een week geduurd van het eerste telefoontje tot aan het tekenen van het contract, en dat terwijl ik het grootste deel van de tijd niet eens in Parijs was! Gelukkig hebben we heel lieve collega's die telefoontjes voor ons willen plegen en ons kunnen helpen met het vertalen van informatie. Dinsdag hebben we de sleutels ontvangen en dit weekend is het eindelijk zover, dan ga ik verhuizen. Papa en mama zijn zo lief om een deel van mijn meubilair te komen brengen zodat het echt mijn thuis kan worden. Hier ben ik natuurlijk super blij mee!

Naast het uitzoeken van meubilair en het nadenken over de inrichten zijn we ook bezig met het regelen van alle andere dingen rondom het appartement. Zo hebben we de elektriciteit laten afsluiten op onze naam, internet aangevraagd en de rest van het witgoed uitgezocht (helaas zat niet alles erbij). Hopelijk is het allemaal snel geregeld en is het ook snel echt bewoonbaar. Ik vermoed in ieder geval dat het in het begin een beetje binnen kamperen zal gaan worden. Al heb ik toch weer een beetje hoop gekregen dat het daadwerkelijk snel kan, want een heel appartement (inclusief papierwerk) binnen één week is niet niets. Na alle rompslomp met de meeste papieren had ik alle hoop op efficiëntie toch wel opgegeven. Ik kan nu in ieder geval zeggen dat ik de uitdrukken 'met de Franse slag' wel begrijp. Die heeft niet per se betrekking op snelheid van afhandelen, maar wel de manier waarop.

Schijnbaar veel het met de inspiratie toch wel mee, en was het gewoon even lastig een goed begin te vinden. Ik hoop dat ik mijn volgende verslag vanuit mijn nieuwe plekje kan schrijven en jullie weer veel avonturen kan mededelen. Al weet ik niet hoeveel daar van terecht gaan komen door het verhuizen.

Groetjes,
Pauline